Eerste indrukken

Wauw het is alweer een week geleden dat ik uit Nederland vertrok! De tijd vliegt, zoals velen mij al voorspelden.
De reis naar Zambia was lang, maar liep precies zoals gepland. Bij aankomst in Zambia was me verteld dat ik een temporary employment permit zou krijgen ivm het vrijwilligerswerk. Alleen wilden ze die me eenmaal aan de grens niet geven. Na 20 minuten wachten werd me dan eindelijk uitgelegd dat ik eerst een business visa krijg voor 30 dagen en dan op de 30ste dag terug moet komen voor de temporary employment permit... Ik kreeg het idee dat niemand precies wist wat de regeling nu eigenlijk was.
Vervolgens werd ik samen met een andere nieuwe vrijwilliger opgewacht in de aankomsthal en naar ons verblijf gebracht.
Ik verblijf in een vrijwilligershuis met ernaast een hostel voor backpackers en een zwembad. Er staat een grote muur omheen en we hebben 24uur guards bij het hek. Het klinkt alsof het erg gevaarlijk is hier, maar dat valt reuze mee. Overdag kun je hier alleen over straat zolang je in het centrum/Winkel gebied blijft.
De eerste dag in de supermarkt schrok ik van de hoeveelheid producten!! Ze hebben hier andere merken, maar zo goed als alle producten als in NL!!

De projecten zijn tot nu toe ook erg leuk! Mijn eerste werkdag viel op de dag dat alle Zambianen naar de stembus gingen voor een nieuwe president.(de vorige is overleden) Dit is hier een nationale vrije dag dus alle projecten waren gecanceled. Dus gingen we naar de Lion encounter. Dit is het Project dat ik over 3 weken ga doen, dus ik vond het erg leuk om er alvast een kijkje te gaan nemen!!
We hebben de leeuwen gezien in hun verblijven, hebben ze te eten gegeven en hebben het onderdeel "behaviour enrichment" gedaan.
Het hield in dat we een soort speelgoed voor de leeuwen moesten maken. Ze zouden dit gaan onderzoeken en er mee spelen. Dit zorgt er dan weer voor dat ze zich minder vervelen en mogelijk iets nieuws leren.
Dus wij hard aan de slag met olifanten poep, bladeren, gras, kruiden etc... Na het neer gelegd en opgehangen te hebben lieten ze de leeuwen weer in hun verblijf.... En binnen 2 minuten hadden ze alles kapot gemept!!! Hahaha geen idee of dit veel effect heeft...
Woensdagochtend kreeg ik een introductie in het medischeproject. Met alle regels en globale beschrijvingen van situaties en ziektebeelden die ik kan tegenkomen.
De middag gingen we naar de Maramba old Peoples home. Hier verblijven de ouderen die geen familie heeft om voor ze te zorgen. We kwamen er om spelletjes met ze te spelen en boeken met ze door te kijken. Ze hebben er namelijk erg weinig. Ik schrok ontzettend van wat we er aantroffen. De mensen hebben er een bed en een klamboe en dat is het ongeveer. Er wordt eten voor ze gemaakt, maar verder wordt er weinig tot niets voor ze gedaan. De mensen waren dus onzettend vies en stonken. Sommige waren erg dun en er waren er veel die een paar vingers of tenen missen. Maar we waren er voor Entertainment dus hebben we memory met ze gespeeld en boeken met ze doorgekeken met mooie foto`s. Het was een schokkende middag.
Donderdag en vrijdagochtend ging ik met de twee andere Medical vrijwilligers de home based care doen. Je kunt dit vergelijken met onze thuiszorg. We gaan er heen met een Zambiaanse werknemer van African Impact(de organisatie waar ik nu voor werk) en ontmoeten een contatpersoon in de wijk die we bezoeken. De contactpersoon loopt met ons de wijk door en weet bij welke huizen we moeten zijn. Opnieuw was het schokkend om te zien hoe sommige mensen er aantoe zijn. Zo was er een man die in December is aangevallen. Ze hebben met een stalen pijp zijn eene been gebroken en zijn andere been op een paar plekken verwond. Nu 4weken later waren de wonden dik en geinfecteerd en zijn gebroken been was niet rondom ingegipst, maar maar voor 3/4.... Het zag er echt verschrikkelijk uit!! We hebben de wonden zo goed mogelijk verbonden en z`n gipsverband met zwachtels geprobeerd te fixeren... Onvoorstelbaar dat iemand zulke zorg krijgt, maar ook zelf niet het besef heeft om nogmaals naar de kliniek te gaan als het er niet beter op wordt.
De middagen doen we steeds iets anders en voor de donderdag was het Art Club. We hebben met een klas geknutseld. Leuk!
Vrijdagmiddag gingen we bouwen. Ze maken een waterreservoir naast een School. Onze taak was om een geul te graven voor een stuk waterleiding. Het was ontzettend zwaar om te graven terwijl het zo`n 30 a 35 graden was buiten! Gelukkig vonden een aantal kinderen het leuk om ons te helpen. Dus wanneer wij even stonden uit te puffen en water gingen drinken namen ze het van ons over.

Een aantal vrijwilligers zijn eerder deze week uitgenodigd om bij een Zambiaans gezin te gaan lunchen. Ik ben gisteren met ze mee gegaan. Het was ontzettend bijzonder om mee te mogen maken hoe het dagelijks leven er voor hun uitziet. Ze maakten voor ons een typische Zambiaanse maaltijd. Nshima(dikke maispap) met Ciwawa(pompoenbladeren met tomaat en ui) en Soya chunks(een soort tofu). Het was heerlijk!!! We aten het met onze RECHTERhand. Ik begon met links maar werd direct gecorrigeerd. Verder werden we door de hele buurt begroet en wilden verschillende mensen onze vriend worden.
Die middag is er een die ik niet snel zal vergeten.

Al met al dus enorm veeeeeel indrukken en nieuwe mensen!!! Ik vind het bijzonder om een beetje deel uit te mogen maken van dit land en te kunnen zien hoe het leven van een Zambiaan er uit ziet. Komdende week zal ik voor het eerst naar een kliniek gaan om daar te assisteren. Ben erg benieuwd hoe het er daar aantoe zal gaan en hoe ik me daar nuttig kan maken.